Carbon Net Zero

มาตรการเงื่อนไขทางการค้าใหม่ Carbon Net Zero

ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ประเทศในทวีปยุโรปได้ริเริ่มกำหนด “เงื่อนไขทางการค้าใหม่” โดยเน้นประเด็นสิ่งแวดล้อมเป็นหลัก โดยเฉพาะปัญหาคาร์บอนไดออกไซด์ที่เกิดจากกระบวนการผลิตในภาคอุตสาหกรรม ซึ่งปล่อยก๊าซเรือนกระจกในปริมาณมหาศาล ส่งผลให้โลกเผชิญกับภาวะโลกร้อนอย่างรุนแรง

หนึ่งในมาตรการสำคัญคือ “ภาษีคาร์บอน” (Carbon Border Adjustment Mechanism: CBAM) ที่จะเรียกเก็บจากสินค้าที่ผลิตจากประเทศที่ไม่มีมาตรการลดคาร์บอนอย่างจริงจัง นั่นหมายความว่าประเทศผู้ส่งออกอย่างไทยต้องเผชิญต้นทุนที่เพิ่มขึ้น หากยังใช้กระบวนการผลิตที่ปล่อยคาร์บอนสูงโดยไม่ควบคุม

ทั่วโลกจึงร่วมลงนามในเป้าหมายใหญ่ร่วมกัน คือ การบรรลุ “Carbon Net Zero” ภายในปี พ.ศ. 2608 หรือ ค.ศ. 2065 โดยมีเป้าหมายให้ปริมาณการปล่อยคาร์บอนสุทธิเป็นศูนย์ นั่นคือ ต้องลดการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ และเพิ่มกลไกดูดซับคาร์บอน เช่น การปลูกป่า หรือเทคโนโลยีดักจับคาร์บอน

มาตรการใหม่นี้มีผลต่อระบบการค้าโลกโดยตรง ประเทศที่ไม่สามารถปรับตัวจะเสียเปรียบทางการค้าอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ขณะที่ประเทศที่เปลี่ยนผ่านสู่อุตสาหกรรมสะอาด จะสามารถรักษาตลาดเดิมและขยายสู่ตลาดใหม่ได้ดีกว่า การส่งออกในอนาคตจึงไม่ใช่แค่เรื่องคุณภาพหรือราคาอีกต่อไป แต่เป็นเรื่อง “คาร์บอนฟุตพรินต์”

สำหรับประเทศไทย หากต้องการรักษาความสามารถในการแข่งขัน จำเป็นต้องเร่งปฏิรูปภาคการผลิต โดยส่งเสริมการใช้พลังงานสะอาด ลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจก และปรับเปลี่ยนกฎระเบียบเพื่อสนับสนุนอุตสาหกรรมสีเขียว การยืนหยัดในเศรษฐกิจโลกในยุค Net Zero จะขึ้นอยู่กับการปรับตัวครั้งนี้อย่างแท้จริง